Kościół wybudowany przez Carla Ceroniego w stylu barokowym w latach 1693-1715 według projektu Tylmana z Gameren na miejscu wcześniejszej drewnianej kaplicy, do 1864 roku pełnił funkcje kościoła klasztornego reformatów.

W czasie II wojny światowej i krótko po niej z powodu zniszczenia fary miejskiej pełnił funkcje kościoła parafialnego.

Znajdują się w nim liczne dzieła sztuki, w tym ostatnie kopułowe malowidło wybitnego freskanta epoki baroku Michała Anioła Palloniego; wybitne przedstawienie sceny ukrzyżowania Jezusa z Nazaretu w ołtarzu głównym dłuta Andreasa Schlutera, a także unikatowe podziemia z wyjątkowo zachowanymi ciałami możnych i arystokracji z XVIII i XIX w. Ponadto podziwiać można znakomity nagrobek Jana Dobrogosta Krasińskiego.